Banesa e familjes Skrami

BO1/2-Banesa e familjes Skrami

Banesa e familjes Skrami, e ndërtuar mes viteve 1933-1936, është e stilit neoklasik, një përzierje mes arkitekturës italiane, traditës qytetare vlonjate, në përshtatje me standardet e jetesës së pronarëve të saj.

Dudë Skrami, një tregtar i mesëm stofrash, pinjolli i parë i kësaj familjeje, që mbërriti nga Berati në Vlorë në 1880-tën, është dhëndër i patriotit të Rilindjes Kombëtare dhe firmëtarit të Aktit të Pavarësisë së Shqipërisë, Babë Dudë Karbunara. 

Projekti fillestar i shtëpisë së Dudë Skramit, ndër më të mirat në zonë, e përcaktonte atë si një një godinë 2 katëshe, por më pas, për shkak të një projekti infrastrukturor të bashkisë së kohës, që nuk u realizua kurrë, ai ndryshoi dhe, aktualisht, godina është pjesërisht dy dhe tre katëshe, me armaturë betoni, e realizuar me gurë në katin e parë dhe të dytë dhe me blloqe në katin e tretë, si dhe me veshje dërrase të tavanit dhe dyshemesë në dhoma.  

Projektuesi dhe ndërtuesi i godinës është Usta Nuredini, me origjinë  nga Golloborda e Dibrës, një nga mjeshtrat më të njohur të ndërtimit në Vlorën e fillim shekullit XX.    

Punimet prej druri, si dyer, dritare me grila, apo kangjellat prej druri dhe metalike të shkallëve, janë realizuar nga mjeshtri Fane Agari dhe italiani Ugo Monai, një sipërmarrës italian me qendër në Skelë. Korridoret dhe shkallët, janë punuar me material granili, nga një specialist italian, ish ushtar italian gjatë Luftës së Parë Botërore.   

Pas vitit 1944, kati i parë i banesës u shtetëzua dhe u përdor për nevoja të tregtisë, ndërkohë që mjediset e banimit, për nevojat e strehimit për ushtarakë madhorë apo funksionarë shtetërorë.